dinsdag 29 mei 2012

We hebben weer internet :) verslag 24 mei

Donderdag 24 mei 
Vroeg opstaan in Kuta want we moeten vanochtend met een vliegtuig van Merpati Airlines naar Sumba. Afgesproken is dat we zo veel mogelijk gewicht achterlaten in Kuta, Alie heeft daar een bergplaats voor de koffers geregeld. Even lastig dus: wat moet er mee en wat niet? Is het op Sumba straks warm of kouder? Welke cadeautjes nemen we allemaal mee? Enz.
Toch lukt het ieder stel om slechts één koffer mee te nemen. Gemiddeld 12,5 kg per persoon naar later blijkt. Naar de luchthaven in twee shifts en klaar zijn we om te vliegen om 10.25 uur. Uiteindelijk wordt dat zo’n 11.00 uur. Fantastisch rustige vlucht in een MA60, Chinees fabrikaat. We zien onderweg het eiland Lombok en later de ‘olifantsruggen’ , typische bergketens, van Sumba.
Op Waingapu staat ds. Jan ons weer op te wachten: een heel leuk weerzien! Hij blijkt hier al weer aan aantal dagen aan het werk te zijn. Er is een plaatselijke bus gehuurd voor alle dagen hier op Sumba, inclusief chauffeur en bijrijder. De bevolking moet het even met een bus minder doen.
Na een bezoekje aan de haven (heel rustig nu met 1 vrachtschip uit Surabaja en de veerboot aan de overkant) gaan we lunchen in een restaurant dat goed draait, maar wat voor de locals wel aan de heel dure kant zal zijn. Wel zien we veel gasten die kennelijk ambtenaar zijn.
We gaan langs de Theologische Hogeschool (STT) waarvoor onze kerken ook gastdocenten leveren. Het is (tijdelijk) gevestigd in het kerkje van de gemeente van Waingapu. Buiten op de muur staat de hele organisatiestructuur keurig op het bord vermeld, met alle docenten erbij. De inrichting is verder heel sober. Er zijn al enige tijd nieuwbouwplannen die nog op uitvoering wachten. Onderweg wordt de grond die daarvoor is aangekocht aangewezen.
Hierna rijden we door naar een christelijke middelbare school (SMTK) in opbouw. Met steun van de kerkburen van het grote eiland is men hier heel actief begonnen en dit voorjaar ook verhuisd naar de bouwlocatie (nog niet klaar) omdat de oude locatie te ongezond was. Hier is het ruim en helder: prachtig om te zien hoe de bouw snel vordert en de eerste groepen al les krijgen (en wonen!) in tijdelijke onderkomens. Men is druk bezig met het voorbereiden van een visitatie door de overheid, een beetje zenuwachtig ook wel. Na erkenning door de overheid kan men immers erkende diploma’s af geven. Mooi om te horen dat het initiatief voor deze school van de mensen zelf is gekomen: er is immers godsdienstvrijheid in dit land en als andere godsdiensten scholen oprichten (die door de staat worden betaald later) willen wij dat ook…. Nu moet men echter wel alle kosten eerst zelf betalen. Veel van de docenten blijken opgeleid op Setia.
Door naar Wai Marangu, via Melolo, waar Alie toch nog even wat boodschappen haalt.
Het onderkomen waar we de komende vijf dagen zullen bivakkeren heet van de eenvoudige soort, maar daar zijn we inmiddels goed op voorbereid en het is werkelijk heel goed. Hier gaan we slapen onder de klamboe en mandiën met een bakje, zoals het hoort.
Licht ’s nachts moet komen van onze eigen (zak)lampjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten