Vrijdag, 25 mei 2012
Verkenning van de omgeving van Wai Marangu.
’t Is weer vroeg dag; als de hanen kraaien worden we wakker. Met ons vieren slapen we in het “buitenverblijf”. In het voormalige zendingshuis, waar Alie en Jan Boersema met hun kinderen hebben gewoond, is het merendeel van onze reisgenoten ondergebracht. Wij vieren zijn streng geselecteerd om echt “local” te wonen. Onze behuizing is ruim genoeg; de sanitaire voorzieningen zijn pover en onze slaapplaatsen zijn “twijfelaars” en gebaseerd op Soembanese afmetingen dus aan de krappe kant. Zo’n eerste nacht is daarom even wennen.
Om 7 uur gaan we met de bus naar de lokale markt in Melolo. Een belevenis om zo kennis te maken met de plaatselijke bevolking in hun economie. We zien veel mannen en vrouwen met rode monden door het gebruik van de siripruim. Alle basisbehoeften zijn te koop. Een veelheid aan kleurige en onbekende vruchten en kruiden en gedroogde visjes maar ook alles wat in en om de woning nodig is. Teveel om op te noemen. De fotograven kunnen hun hart ophalen.
Daarna gaan we naar huis voor ons ontbijt. Nasi goreng of brood.
Lopend gaan we naar het landbouwvoorlichtingscentrum van Yakersum en maken kennis met Martinus. Zo’n 40 landbouwgroepen zijn betrokken bij dit project zodat 2000 boeren worden bereikt. We gaan ook kijken bij een ikat-weefster en verbazen ons over haar vaardigheid en het mooie kleed dat wordt gemaakt.
’s Middags gaan we naar het strand en zwemmen in zee. Zo ver het oog reikt hebben we het strand voor ons zelf en we genieten van het zwemmen in de golven.
Zaterdag, 26 mei 2012
Vanmorgen vertrokken we naar de evangelisatiepost Parai Kahlembi. Daar hebben we gesproken met een nieuwe evangelist die nu een maand hier aan het werk is; ze zijn nog in de opbouwfase en we hebben hier boekjes achtergelaten voor de zondagschool.
Daarna hebben we een bezoek gebracht aan Rende waar de adat nog volop in gebruik is. Indrukwekkende huizen en graven van de voorouders in de kampong. Vervolgens hebben we gegeten bij Katharina die bij haar schoonouders woont. Zij houdt huisgodsdiensten en organiseert een zondagschooltje. Haar schoonvader is dorpshoofd; samen met een ander dorpshoofd kregen we informatie over de gang van zaken en de ontwikkeling in dat gebied. Tegenover hun kampong is een bouwterrein beschikbaar voor kerkbouw; vanuit de omgeving is er nog weerstand tegen de bouw. Katharina had een maaltijd voor ons klaargemaakt en die was heerlijk.
Daarna zijn we verder gereden naar Andakapeta waar een grote nieuwe kerk is gebouwd die twee weken geleden in gebruik is genomen. We spraken met de evangelist en de zondagschoolleider. Op Hemelvaartsdag zijn daar 15 mensen gedoopt en men verwacht verdere groei. Ook deze kerk ligt in een gebied waar de oude adat nog steeds invloed heeft . De kinderen van de zondagschool hebben een aantal liedjes gezongen en ook hier hebben we boekjes gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten