Zaterdag 23 februari - Dehradun

Na een schommelende nacht met niet teveel slaap kwamen we met een beetje vertraging aan op het station van Dehradun. En ja, hoor: regen. We werden opgewacht door rev. Roshyama die ons naar het terrein van PTS (Presbyterian Theological Seminary) bracht. Daar werden we ontvangen door rev. Chacko en zijn vrouw. Er stond een heerlijk ontbijt voor ons klaar en na het dankgebed hebben we met elkaar gegeten en nieuws uitgewisseld. Verschillende van onze groep hadden dit echtpaar al eerder ontmoet. Hun dochter woont met man en baby in Kampen.

Na het ontbijt kregen we een rondleiding over het terrein. Eerst gingen we naar het gebouw waar de ladystudenten wonen. De echtgenote van Roshyama is een soort mentrix voor hen. We hebben wat vrouwelijke studenten gesproken. Een paar kwamen uit Nepal, 1 studente uit Bhutan en verschillende uit Manipur.We hebben gekeken bij het woonblok waar de getrouwde studenten wonen en verschillende leden van de staf. Het regende behoorlijk hard, maar gelukkig had Roshyama paruplu's geleend van de studentes. Helemaal droogvoets zijn we niet gebleven.
Tegen 12 uur vertrokken we naar een kindertehuis: Hopechildrenshome. 

Dit huis is opgericht in 1991 voor kinderen van de rag pickers (vuilnisophalers). Zij bleven vaak de hele dag alleen thuis als hun ouders weg waren en kregen meestal maar 1 maaltijd per dag. John Varghese was indertijd student op PTS en ging werken onder deze kolonie van 150 gezinnen en kreeg hun vertrouwen. Toen is het huis opgericht en wonen de kinderen bij hem en zijn vrouw een eindje buiten Dehradun.

De kinderen krijgen hier liefde, voedsel, onderdak en scholing. De kinderen uit de 1e jaren zijn inmiddels volwassen en hebben goede banen gekregen (fysiotherapeut, leraar, verpleegkundige). Door dit werk zijn er verschillende moeders tot geloof gekomen en mochten worden gedoopt. Zo is ook hun leven ten goede verandert.

De grotere kinderen hebben we niet ontmoet, omdat het een examendag was. Maar er waren een 10tal kleintjes en die lusten best een hollandse salmiak of citroenbal!

Vervolgens zijn we op bezoek geweest bij de Himalayan Tapastry en Chhaya cafe.

Hier krijgen vrouwen een opleiding voor het runnen van een eetgelegenheid of het bedrukken van stof of het naaien van allerlei kleding, tassen , sjaals, enz. Ze kunnen dan na de opleiding voor hun eigen inkomen zorgen. We hebben daar heerlijk gegeten: chicken noodles en tomaten- of uiensoep.

Het uitzicht was prachtig, helaas was het nog steeds regenachtig. Na het eten hebben we uiteraard geld uitgegeven aan een zondagse rok of leuke tasjes.

Toen we terugkwamen hebben we bij rev. Chacko thuis gedankt voor de mooie ontmoeting en gebeden voor een veilige terugreis.

Op het programma stond dat we met de nachttrein terug zouden reizen. Maar vrijdag hadden we bedacht dat we ook graag de Himalaya wilden zien vanaf de berg. Dan was de trein geen goede keus meer qua tijdsplanning. Dus met de taxi terug naar Delhi werd het volgende plan. Helaas konden we de berg niet op vanwege het slechte weer.

De taxi om ons terug te brengen naar Delhi zou er om half 5 zijn, maar de Indiase tijd was half 6.

Als je deze rit niet hoeft te maken is ons advies: niet doen!!

We vertrokken om 17.45u en kwamen om een uur of 1 's nacht aan bij ons hotel in Delhi. De chauffeur sprak geen woord engels dus communiceren was wat lastig: via de telefoon tolkte Carol af en toe. Het was behoorlijk slecht weer met onweer en bliksem. Kortom, er werd gereden op de manier die hier gewoon is: veel toeteren, veel lichtsignalen, uitwijken, links en recht passeren en zeer regelmatig je rem gebruiken.

Maar ons gebed voor een veilige aankomst is verhoord, God dank hiervoor.