Om half 9 staat onze trouwe chauffeur Johan klaar om alle koffers in te laden. Met zichtbare tegenzin neemt iedereen afscheid van de mooie plek die afgelopen twee weken toch een beetje als thuis is gaan voelen. We zwaaien het aardige personeel en de eigenaresse van Ciara Lodge uit en vertrekken met de bus voor de laatste keer richting Soshanguve voor een dagje ravotten met de kinderen van de christelijke basisschool Lesedi. Zodra de kinderen de klasjes uitkomen worden we bedolven onder enorm enthousiasme van ruim 100 kinderen. In mooie blauwe schooluniformpjes en met mutsen op rennen de kinderen op ons af. Ze klimmen op je schoot, je rug, je nek. Wat een energie!
Om enige orde in de chaos te scheppen roepen we eerst alle kinderen bij elkaar en gaan we een liedje voor ze zingen. Na de eerste woorden van ‘read your bible…’ worden we bijgevallen door vele kinderstemmetjes die het liedje luidkeels meezingen en de gebaren nadoen. Tijdens onze reis hebben we al vaker mogen genieten van het mooie en melodische gezang van de Afrikaans bevolking. Ook de kinderen zingen ons meerdere liedjes in. 1tje begint met zingen en krijgt binnen no time de hele groep mee, zonder enig overleg wordt er meerstemmig gezongen en worden er hele dansjes uitgevoerd. Wij staan met een glimlach op ons gezicht aandachtig te kijken en te luisteren naar wat zich voor ons afspeelt. Zelfs de kleinste met hun wiegende heupen en de jongentjes zien er soepeler uit dan ons, houten klazen uit Holland.
Daarna is het tijd om verschillende spelletjes te doen. De kleinste gaan op de grond kleuren en stiften, spelen een spelletje ‘zakdoekje leggen’ en ‘jan huigen in de ton’ wordt gezongen. Er gaat een groep frisbeeen, er worden armbandjes gemaakt met kraaltjes en loombandjes en het spel ‘schop de bal’ wordt met veel fanatisme gespeeld. Een heerlijke kakafonie van gillende kindertjes, geconcentreerde gezichtjes en enthousiasme. Maar het is ook slopend! Om even een moment aan de aandacht en gesjor van alle kinderen te kunnen ontsnappen ziet Rein geen andere optie dan in de boom te klimmen. Er is genoeg liefde en aandacht te geven aan deze prachtige kindertjes! Ook vinden ze het fantastisch om aan je haar te zitten, zo zacht! Een meisje zegt tegen Dianne: ‘zo mooi goud haar heb ik nog nooit gezien’.
Na zo’n 3 uurtjes ravotten in de warmte is het tijd dat de kinderen weer terug de klas in gaan. Dit geeft ons even gelegenheid om in de koelte van de kerk even bij te komen en een kopje koffie te drinken. We nemen afscheid van de kinderen die inmiddels weer keurig achter hun bureautje zitten om rekensommetjes op te lossen.
Vanuit Soshanguve rijden we richting Johannesburg en onderweg lunchen we bij een wegrestaurantje. Ook mooie gelegenheid om onze top chauffeur Johan even in h
Tijd om afscheid te nemen van Johan en Folyanne (die nog verder gaat reizen in Z-A) en in te checken voor onze terugvlucht.
Na een lange reis via Dubai komen we gelukkig veilig en gezond op Schiphol aan waar familie en vrienden ons enthousiast opwachten.
Wat zijn we een ervaring rijker! Een indrukwekkende reis waarin we heel veel lieve mensen hebben ontmoet, bijzondere gesprekken hebben gevoerd, prachtig natuurschoon hebben aanschouwd, armoede van heel dichtbij hebben gezien, prachtige projecten hebben bezocht die echt een verschil kunnen maken, met eigen ogen gezien hebben welke ellende Aids veroorzaakt, ons een kunnen voelen met Christenen hier, liefde en aandacht kunnen geven aan de kindertjes en dat alles met een ontzettend toffe groep. Een veelkleurig Zuid-Afrika! Wat zullen we dit land, de mensen en elkaar gaan missen!
Dat klinkt inderdaad als een indrukwekkende reis, maar misschien wel een erg vermoeiende reis ook. Toch weer een mooie ervaring rijker.
BeantwoordenVerwijderen